گاهی اوقات در بین دانشآموزان این ایدهی نادرست وجود دارد که تست زدن صرفاً برای ارزیابی است؛ یعنی گمان میکنند زمانی باید به سراغ تست بروند که بخواهند خودشان را در مبحثی محک بزنند؛ اما نکتهای که بسیار اهمیت دارد این است که تست زدن همیشه برای سنجش شما نیست بلکه میتواند برای آموزش هم باشد. حالا اگر برای آموزش باشد شرایطی دارد که با رعایت آنها از تثبیت آموختههایتان لذت خواهید برد.
تثبیت آموختهها شرایطی دارد که یکی از راهکارهای رسیدن به آن، تست زدن است. منظور از تست زدنهای آموزشی آن است که در مراحل آموزش آن را میگنجانیم و برای یادگیری از آن استفاده کنیم.
تست زدن آموزشی نیز قوانینی دارد:
در این نوع تست، درصدگیری انجام نمیدهید و اصلاً نیازی نیست که خودتان را درگیر آن کنید؛ چون هدف آموزش است.
زمان در این نوع تست اهمیتی ندارد و لازم نیست وسواس به خرج دهید.
در تستزنی آموزشی تعداد تستها اهمیت چندانی ندارد. شما آن میزان تست میزنید که یاد بگیرید و نکات را پیدا کنید و درگیر کمیت تست نخواهید شد.
در تستزنی آموزشی تعداد درسها و فصلها باید کم باشد تا عمق یادگیری بیشتر شود.
در این نوع تستزنی تنوع سؤالات چهارگزینهای باید زیاد باشد تا با انواع سؤالاتی که میتواند از آن نکات آموزشی مطرح شود آشنا شوید.
در این مدل شما چه به سؤالات جواب درست بدهید و چه نادرست باید تک تک گزینهها را بررسی کنید و نکات پنهان در سؤال را دریابید.
پس از پاسخگویی به هر سؤال باید به جواب تشریحی مراجعه کرده و برای رفع اشکال از روی نکات مهمی که در پاسخ تشریحی هر تست آمده یادداشت بردارید تا هنگامی که میخواهید مرور داشته باشید سریعاً به آن مراجعه کنید.
در آخر نکتهای که هم در تستزنی آموزشی و هم در تستزنی سنجشی باید رعایت کرد این است که حتماً باید قبل از شروع تستزنی متن کتاب و درس را خوب خوانده باشید و بیگدار به آب نزنید.
واحد مشاوره ی قلمچی ( خواف - رشتخوار)